Ocenie poddano efektywność usuwania z wody wybranych związków z grupy mikoestrogenów w koagulacji, sorpcji na węglu aktywnym i nanofiltracji, które realizowano jako procesy pojedyncze i w układach zintegrowanych. Usunięcie mikoestrogenów w procesie koagulacji nie przekracza 34%, a efektywność procesu zależy od rodzaju koagulanta i jego dawki. Nanofiltracja umożliwia eliminację badanych związków w zakresie od 70 do 88%, w zależności od badanego związku. Z kolei w procesie sorpcji z użyciem pylistego węgla aktywnego (dawka 100 mg/dm3) stopień usunięcia mikoestrogenów wynosił ponad 94%. Zwiększenie efektywności usuwania mikoestrogenów dla mniejszych dawek węgla aktywnego, które w mniejszym stopniu eliminowały badane mikrozanieczyszczenia, umożliwia zastosowanie po tym procesie metody nanofiltracji. Dodatkowo w tym układzie oczyszczania wody uzyskuje się kompletne usunięcie substancji organicznych. Podobną zależność obserwowano dla układu zintegrowanego, kojarzącego proces koagulacji z nanofiltracją.
Pełen tekst dostępny w języku polskim w formacie Adobe Acrobat: https://www.npt.up-poznan.net/pub/art_5_35.pdf
| MLA | Dudziak, Mariusz. "Usuwanie mikoestrogenów w procesie koagulacji, sorpcji i nanofiltracji – procesy pojedyncze i układy zintegrowane." Nauka Przyr. Technol. 5.4 (2011): #35. |
| APA | Mariusz Dudziak (2011). Usuwanie mikoestrogenów w procesie koagulacji, sorpcji i nanofiltracji – procesy pojedyncze i układy zintegrowane. Nauka Przyr. Technol. 5 (4), #35 |
| ISO 690 | DUDZIAK, Mariusz. Usuwanie mikoestrogenów w procesie koagulacji, sorpcji i nanofiltracji – procesy pojedyncze i układy zintegrowane. Nauka Przyr. Technol., 2011, 5.4: #35. |
Mariusz Dudziak
Instytut Inżynierii Wody i Ścieków
Politechnika Śląska w Gliwicach
ul. Konarskiego 18
44-100 Gliwice
Poland
e-mail: mariusz.dudziak@polsl.pl